Przedsiębiorstwo w obszarze zarządzania (w tym ewidencji procesów sprzedaży, zakupu, gospodarki magazynowej oraz księgowości) stosowało przestarzałe rozwiązanie oparte o technologię DOS. Decydenci z uwagi na brak możliwości dostosowania systemu do rozwijającej się spółki zadecydowali o wymianie systemu. Jako główną wadę posiadanego systemu wskazywano na brak integralności w kluczowych obszarach. Aplikacje były tworzone na różnym etapie rozwoju spółki, a wymiana danych między nimi była niesatysfakcjonująca. Celem wprowadzenia nowego systemu klasy ERP było przede wszystkim zapanowanie nad tzw. „wrzutami produkcyjnymi”. Przedsiębiorstwo podczas szarży produkcyjnej otrzymywało zlecenia na warianty produkowanego właśnie wyrobu różniące się np. nadrukiem lub kolorem jednego z elementów składowych. Z uwagi, iż obecnie każdy ten wyrób stanowił osobny indeks oraz nie występowała uporządkowana technologia powiązań półproduktów między wyrobami gotowymi, wyłapanie ich stanowiło dużą trudność. Pozyskanie tej wiedzy w odpowiednim momencie pozwoliłoby na zwiększenie partii produkcyjnej i tym samym zaoszczędzenie na przezbrojeniach maszyn oraz skrócenie terminu realizacji zlecenia. Decydentom zależało również na podniesieniu jakości świadczonych usług poprawie warunków pracy w organizacji.